Farhang-i lughāt-i zabān-i makhfī (Bā muqaddamahʹī darbārah-yi jāmiʻahʹshināsī-i zabān)

زبان مخفی به واژه‌ها و عباراتی گفته می‌شود که برخی از قشرهای اجتماعی به قصد پنهان کردن مقاصد و منظورها و اسرار و افکار خود به کار می‌گیرند و معمولا قانون گریزان و نیز کسانی که به هنجارهای جامعه تن نمی‌دهند چنین زبانی در میان خود دارند.در کتاب حاضر بخشی از زبان مخفی فارسی کنونی یعنی واژه‌هایی که قشرهایی از جوانان و نوجوانان تهرانی ابداع کرده، به کار می‌برند، گردآوری و ارائه شده است. کار به صورت میدانی انجام شده، همه‌ی واژه‌ها و اصطلاح‌ها با انجام گفتگو با پسران و دختران تهرانی و معانی آنها با قراردادنشان در بافت‌های گوناگون، به دست آمده، و امید است در آینده زبان مخفی قشرهای دیگر نیز گردآوری و تدوین شود.